shatter me

اینی که می خوام بگم هیچ ادعایی ندارم که لذت بخش یا حتی جالبه ... :)) صرفا حقیقته

در دو روز گذشته , تقریبا اتفاقایی که افتادن هیچ تعادلی نداشتن !‌ 

یه سری اتفاقای خیلی خوب , و یه سری اتفاقای خیلی بد افتادن :))

خیلی بد یعنی , یه چیزی تو همون مایه های عنوان مطلب :) در حدی که وقتی بهشون فکر می کنی حالت بد می شه کلا ...

خیلی خوب هم یعنی ... خیلی خوب دیگه :))

ولی این وسط یه چیز ثابتی هست اینکه معمولا توی خاطرات , این حسای بد خیلی کمرنگ تر می شن :)) حداقل برای من 

و فکر می کنم اگر بخوام کوتاه مدت به قضیه نگاه کنم و گند بزنم به یه بازه ای از زندگی , بعد ها نگاه می کنم به الان , و اون موقع حس بد الان رو درک نمی کنم ... :)) و احتمالا کلی خودم رو سرزنش می کنم که چرا در ادامه ی این اتفاقات اینجوری پیش رفتم ... :))

بنابراین , با همین وضعیت کنونی , کاری که باید کرد رو انجام می دیم :))

--------------------------

یه سری چیزا برای هر کی خیلی تاثیر داره :))

مثلا شاید تو همیشه با یه نفر در مورد یه موضوع x حرف بزنی ... ولی یه بار , توی همون حرفای تکراری , یه چیز ساده ای مثل اینکه فلان کلمه چه جوری و با چه لحنی گفته شد یا اینکه به جای فلان کلمه از فلان کلمه استفاده شد , خیلی چیزا رو عوض کنه :)) 

بر عکسشم هست که هر چی بیشتر حرف بزنین دیگه حالتون به هم بخوره از این مکالمه :))

ولی خب شاید خوب باشه یه تعادلی بین این دو برقرار کرد :))

دیروز , توی همین روابط تکراری , یه سری اتفاقای خیلی جدید افتاد مثلا :))

یه نفر واقعا از یه چیزی تعجب کرد

یه نفر واقعا احساس ناراحتیشو منتقل کرد 

یه نفر احساس "دوستی" رو 

یه نفر احساس "بسه دیگه"

یه نفر احساس "کار خودته"

و ...

شاید دوست داشتم بدونم ... من چی ؟ :))